ใจที่โกรธ เกลียด อาฆาตแค้นนั้น ไม่ช่วยให้เราพบความสุข สงบ ได้ การอโหสิกรรม เลิกแล้วแต่กันต่างหากจึงจะตัดการจองเวรจองกรรมต่อกันได้
“อโหสิกรรม” ให้อภัยเขาในสิ่งที่เขาทำ และขออภัยในสิ่งที่เราทำและแผ่เมตตา ปรารถนาให้ใจเราพ้นจากความโกรธ เกลียด ขอให้เขามีความสุข
กายะกัมมัง วะจีกัมมัง มะโนกัมมัง สัญจิจ จะกัมมัง อะสัญจิจ จะกัมมัง ขะมันตุ เม
อะโหสิกัมมัง ภะวันตุเม
กรรมใดๆ ไม่ว่าจะเป็นกายกรรม วจีกรรม มโนกรรม ที่ข้าพเจ้า ได้ทำล่วงเกินแก่ผู้ใด
ทั้งโดยตั้งใจก็ดี ไม่ได้ตั้งใจก็ดี ในภพชาติใดก็ตาม ขอให้เจ้ากรรมนายเวรทั้งหลาย
จงโปรดยกโทษให้ อโหสิกรรมให้ข้าพเจ้า อย่าได้จองเวรแก่กันและกันอีกเลย
แม้แต่กรรมใดที่ใครๆทำแก่ข้าพเจ้า ข้าพเจ้าขออโหสิกรรมให้ทั้งสิ้น ยกถวายแด่พระพุทธเจ้า
เป็นอภัยทาน ขอจงดลบันดาลใจ ให้เขาเหล่านั้น กลับมามีเมตตาจิต คิดเป็นมิตรกับข้าพเจ้า
เพื่อจะได้ไม่มีเวรมีกรรมกันต่อไป ด้วยอานิสงส์แห่งอภัยทานนี้ ขอให้ข้าพเจ้า พร้อมทั้งครอบครัว ตลอดจนวงศาคณาญาติ ผู้มีอุปการคุณของข้าพเจ้า พ้นจากความทุกข์ยากลำบาก ความทุกข์อย่าได้ใกล้ ความเจ็บไข้อย่าได้มี
ขอให้มีความุสขสวัสดี โชคดีมีชัย เสนียด จันไรและอุปัทวันตรายทั้งหลาย จงเสื่อมสิ้นหายไป นึกคิดประการใด ที่เป็นไปโดยชอบธรรม ขอให้สิ่งนั้นจงพลันสำเร็จจงพลันสำเร็จ จงพลันสำเร็จเทอญ นิพพานะปัจจะโย โหตุ
เจริญในธรรม
#เห็นทุกข์เห็นธรรม