การสวดมนต์ทำให้มีสมาธิ
จิตใจช่วงสวดมนต์ช่วยผ่อนคลายทุกข์ทางใจ
ความคิดที่ว่าการที่ยิ่งเราปฏิบัติและลงมือทำมากแค่ไหน เราย่อมได้รับผล และสิ่งดีๆ ย่อมบังเกิดผลโดยที่ตัวเราเองเท่านั้นที่สามารถรับรู้ได้

การสวดมนต์ช่วยรวมสมาธิได้ดี
นั่งสมาธิก็ได้ เดินจงกรมก็ดี
ควรสวดมนต์แบบตั้งใจ เปล่งเสียงออกมาให้เต็มคำ กำลังใจเราจะดีขึ้นเลย

ช่วยให้ใจสงบ
ยิ่งรู้ความหมายของบทสวดยิ่งได้ประโยชน์
เวลาสวด ต้องจดจ่ออยู่กับบทสวด
อย่าใจลอย อย่างนั้นไม่ได้ประโยชน์เท่าไร
เมื่อใจสงบ ก็จะเกิดสติ
เมื่อเกิดสติ ก็จะคิดแก้ปัญหาได้ อย่างเหมาะสม

การสวดมนต์ ยังช่วยลดความฟุ้งซ่าน ลดอาการเผลอจิต คิดเรื่องนั้นเรื่องนี้ จนจิตไหลไปคิดเรื่องนั้นเรื่องนี้ ไม่หยุดนิ่งอยู่กับที่

หลังหยุดสวดมนต์…แล้วต้องกลับมาแก้ไขปัญหาด้วยตัวเอง แม้สวดมนต์ช่วยลดความฟุ่งซ่าน แต่ไม่ได้ช่วยลดปัญหา

ค่อยๆ คิดแก้ไขเป็นลำดับขั้นตอน
ค่อยๆ หาลู่ทางการแก้ไขปัญหานั้นๆ
ตนเป็นที่พึ่ง…พยายามช่วยเหลือตัวเองก่อน ก่อนร้องขอให้สิ่งศักดิ์สิทธิ์ช่วยเพียงอย่างเดียว โดยที่เราไม่ลงมือทำอะไรเลย คิด อย่างนั้นไม่ได้

ผลดีของการสวดมนต์อีกประการคือ เป็นการบรรเทาทุกข์ในใจและเติมความหวังให้ชีวิตได้วิธีหนึ่ง

ถ้าทำแล้วใจสงบ
รู้สึกดีกับตัวเองมากขึ้น
อย่างน้อยตอนภาวนา
ก็ได้สำรวจใจตัวเองแล้วว่า “มีสติตั้งอยู่กับตัวเอง” หรือถ้าแผ่เมตตาได้ด้วย ใจจะเบา

สวดมนต์ “ได้สติ”
อย่าหวังปาฏิหาริย์จากการสวดมนต์ ไม่มีหรอก
หากอยากได้ปฏิหาริย์เกิด เราก็ต้องลงมือ ลงแรง และลงทุนทำให้เกิดขึ้นเอง

ไม่มีการลงแรงไหนสูญเปล่า มีแต่ลงแรง ลงมือทำแล้วมีแต่ได้
#นามบุญ
#เห็นทุกข์เห็นธรรม