ทำไม “บุญ” ที่ทำแล้วถึงยังไม่ส่งผล เบื้องต้นต้องกฎแห่งกรรมอย่างถูกต้องเสียก่อน เมื่อคนเราเริ่มต้นทำบุญ ในขณะเดียวกันบาปก็ยังไม่ละ ไม่วาง เราทุกคนทำอย่างนี้ซ้ำๆ ต่อเนื่องยาวนานนับสิบปี พอมีโอกาสก็เข้าวัด ทำบุญ หาโอกาส สลับกับการทำบาป ไม่ได้งดเว้น ทำบุญมาหลายปี…แต่ชีวิตก็ยังไม่ดีขึ้น เพราะตนเองเข้าใจว่า ก็ทำบุญมาตลอด ทำไม “บุญ” ถึงไม่ส่งผล จนใครหลายคนท้อแท้ว่า “ทำบุญไม่เห็นได้บุญ” นั้นแสดงว่า บุญที่ทำยังไม่สบช่องแสดงผล เพราะในชาติที่แล้ว…

“ถ้าเกิดความเหงาความว้าเหว่ ก็ใช้ปัญญาเข้ามาทำลาย ว่าอยู่คนเดียวดีกว่า อยู่กับความสงบดีกว่า ความสงบนี้.. เป็นคู่ครองที่แท้จริงของเรา เป็นคู่ครองที่ซื่อสัตย์กับเรา จะไม่ทิ้งเรา จะไม่ไปหาคนอื่น จะอยู่กับเราไปตลอด ถ้าเราสร้างความสงบขึ้นมาได้” น้อมนำคำสอนพระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต #เห็นทุกข์เห็นธรรม

“ธรรมะเป็นของดี ของประเสริฐก็จริง แต่ต้องปฏิบัติ ให้ถูกต้องด้วย ถ้าปฏิบัติไม่ถูกต้อง ก็จะเกิดผลเสีย เช่น เมื่อรู้ธรรมะแล้ว แทนที่จะเอาธรรมะ มาขัดเกลาตัวเอง ให้เจริญงอกงาม กลับเอาไปใช้ ตำหนิผู้อื่นหรือ ยกตนข่มท่าน เป็นการเพิ่มพูนกิเลส เพิ่มพูนทิฏฐิมานะ” น้อมนำคำสอนพระไพศาล วิสาโล #เห็นทุกข์เห็นธรรม

ความสุขไม่มีอยู่จริง ไม่ต้องแสวงหา มีแต่ทุกข์มากและทุกข์น้อย เป็นธรรมดา คุณอาจมีความร่าเริงเบิกบานเป็นพักๆ เท่านั้น แต่อย่าหลงไปว่ามันเป็นความสุข ไม่มีภาวะใดๆ ในชีวิตที่ไร้ความทุกข์อย่างสิ้นเชิง อย่าแกล้งทำเป็นลืมความทุกข์ชั่วคราวด้วยวิธีต่างๆ หยุดเดินไปหาและกอบโกยความทุกข์เข้าต้ว เพื่อสงวนเวลาที่เหลือไว้จัดการกับความทุกข์ที่วิ่งมาชนคุณ มีคนค้นพบวิธีจัดการกับความทุกข์ไว้แล้วอย่างครบถ้วน นานมาแล้ว ค้นหาสิ่งที่คุณถนัด รักและหลงไหลต่อไปจนกว่าจะพบ พัฒนาความถนัดของคุณจนเป็นยอดฝีมือและประกอบเป็นอาชีพได้ สร้างผลงานที่เป็นประโยชน์ต่อคุณและผู้อื่นจากความถนัดของคุณ คุณค่าของคนอยู่ที่ผลของงาน วางใจเป็นกลาง ยึดทางสายกลาง ทุกข์ สุข เดี๋ยวมาเดี๋ยวไป เรียนรู้อยู่กับวัฏจักรและเข้าใจธรรมชาติของมนุษย์ด้วยกัน…

“ชีวิตที่มีปัญญา คือ ชีวิตที่ประเสริฐ” คำว่า ประเสริฐ แปลว่า ของดี ผู้มีชีวิตอยู่ด้วยปัญญาเป็นของดี หมายความว่า “ถ้าหากเห็นความเสื่อมของตนอยู่ตลอดกาลเวลา” เราจะต้องเร่งรีบทำภาระกิจของตน สิ่งที่ควรทำสำเร็จให้รีบร้อนทำให้สำเร็จเสีย เพราะความเสื่อมสูญสิ้นไม่หยุดยั้งแต่ละนาทีวินาที เหตุนั้นจึงรีบเร่งทำเสีย ในกิจของตนที่จะพึงทำจึงเป็นของประเสริฐ คนบางคนที่เข้าใจว่า พิจารณาถึงความเสื่อมแล้วเป็นเหตุให้เศร้าใจ เป็นเหตุให้ไม่อยากทำภาระกิจใด ๆ ทั้งหมดนั้นเรียกว่า “เป็นผู้ประมาทโดยแท้” ไม่ได้ชื่อว่าชีวิตเป็นของประเสริฐ ไม่ได้ชื่อว่า ชีวิตประกอบด้วยปัญญา ชีวิตอันนั้นเป็นของประเสริฐ…

“บุญกุศล คือแก้วสารพัดนึก” ” .. “ผู้มีบุญมีกุศลภายในจิตใจ ย่อมไปด้วยความเป็นสุคโต” ไปก็มีความสะดวกสบายราบรื่นสม่ำเสมอ อยู่ก็มีความสุขความเจริญรื่นเริงเพราะอำนาจแห่งทรัพย์ที่ตนได้สร้างไว้แล้วภายในจิตใจ “ซึ่งเรียกว่าแก้วสารพัดนึก” จะไปเกิดในที่ใดสถานที่ใด “ก็เกิดด้วยอำนาจแห่งบุญแห่งกุศล อยู่ด้วยอำนาจแห่งบุญแห่งกุศลที่ตนได้สร้างไว้แล้ว” แม้จะมีการท่องเที่ยวอยู่เหมือนสัตว์โลกทั่ว ๆ ไป “คนที่มีบุญมีกุศล กับคนไม่มีบุญมีกุศลนั้น มีความลำบากมีความสุขทุกข์ต่างกันอยู่มาก” .. ” น้อมนำคำสอนหลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน #เห็นทุกข์เห็นธรรม

ถ้าเราเป็นคนดี คนไม่ดีจะไม่ค่อยเข้าใกล้ เพราะคุยกันไม่รู้เรื่อง ถ้าเราเป็นคนไม่ดี คนดีก็จะไม่อยากอยู่ใกล้เพราะคบคนพาล คนพาลย่อมดึงชีวิตลงสู่ที่ต่ำ ถ้าเราเป็นคนเทาๆ มีทั้งดี-ไม่ดี ชีวิตก็จะดึงทั้งคนดีและไม่ดีเข้ามาในชีวิต เรากักเก็บพลังงานด้านไหนมากกว่ากัน ชีวิตเราก็จะดึงคนลักษณะเดียวกันให้เข้ามาสู่ชีวิตมากเท่านั้น คนที่คิดดี ก็มักจะมีชีวิตที่ราบรื่น สงบสุข เย็นตาเมื่ออยู่ใกล้ เย็นใจเมื่อพูดคุย คนที่คิดไม่ดี ชีวิตก็มีแต่เรื่องมัวหมอง เกรี้ยวกราด ร้อนดั่งไฟแผดเผา เมื่ออยู่ใกล้ๆ ก็สัมผัสได้ถึงความไม่สบายทั้งกาย-ใจ พลังงานดีๆ จึงดึงดูดพลังงานดีๆ พลังงานลบๆ…

การสวดมนต์ทำให้มีสมาธิ จิตใจช่วงสวดมนต์ช่วยผ่อนคลายทุกข์ทางใจ ความคิดที่ว่าการที่ยิ่งเราปฏิบัติและลงมือทำมากแค่ไหน เราย่อมได้รับผล และสิ่งดีๆ ย่อมบังเกิดผลโดยที่ตัวเราเองเท่านั้นที่สามารถรับรู้ได้ การสวดมนต์ช่วยรวมสมาธิได้ดี นั่งสมาธิก็ได้ เดินจงกรมก็ดี ควรสวดมนต์แบบตั้งใจ เปล่งเสียงออกมาให้เต็มคำ กำลังใจเราจะดีขึ้นเลย ช่วยให้ใจสงบ ยิ่งรู้ความหมายของบทสวดยิ่งได้ประโยชน์ เวลาสวด ต้องจดจ่ออยู่กับบทสวด อย่าใจลอย อย่างนั้นไม่ได้ประโยชน์เท่าไร เมื่อใจสงบ ก็จะเกิดสติ เมื่อเกิดสติ ก็จะคิดแก้ปัญหาได้ อย่างเหมาะสม การสวดมนต์ ยังช่วยลดความฟุ้งซ่าน…

ทุกๆ คนย่อมมีปัญหาที่แตกต่างกันไป อย่าคิดว่าชีวิตตัวเองหนักหนาสาหัสมาก จนเหมือนแบกโลกทั้งใบไว้คนเดียว ลองดูคนที่เขาลำบากกว่า คนที่เจอปัญหาเยอะกว่า คนที่เจอปัญหาหนักกว่า … คนที่รวยก็มีเรื่องให้คิดมากเต็มไปหมดจนไม่มีเวลาให้ครอบครัว คนที่จนก็คิดแค่ว่าพรุ่งนี้จะหาเงินจากไหนมาประทังชีวิต คนที่เรียนก็เครียดเกี่ยวกับการเรียนการสอบ คนที่ทำงานก็ต้องเจอความรับผิดชอบหลายๆ อย่างที่ต้องทำ คนที่อกหักก็ร้องไห้ฟูมฟายจะเป็นจะตายกับความรักของเขา … ทุกๆ คนมีปัญหาและเหนื่อยล้า ทั้งกายใจทั้งนั้น แค่มีปัญหาที่แตกต่างกันออกไป ชีวิตยังหายใจอยู่ต้องสู้ต่อไป ท้อได้แต่ถอยไม่ได้ ความรับผิดชอบ ภาระยังรออยู่อีกมาก เหนื่อยก็นั่งพัก หายเหนื่อยก็ไปต่อ…

ปัญญา ทำให้ใจสว่าง ปัญญาเป็นปัจจัยสำคัญมากการบรรลุนิพพาน เพราะปัญญาทำให้เห็นความจริง เห็นสัจธรรมว่าสิ่งทั้งหลายทั้งปวงไม่เที่ยง เป็นทุกข์ เป็นอนัตตา ปัญญารู้แจ้งในพระไตรลักษณ์สำคัญมากและมีอยู่ 3 ลักษณะคือ 1.ปัญญาเกิดจากการฟัง 2.ปัญญาเกิดจากการคิดไตร่ตรอง 3.ปัญญาเกิดจากการปฏิบัติ เช่น เมื่อก่อนเราไม่รู้ว่าเศษแก้วมันคม เราก็กำเอาไว้เพราะคิดว่าเป็นเพชรเป็นพลอย แต่เมื่อเห็นความจริงว่าเป็นเพียงเศษแก้วไร้ค่า แถมยังทำให้เราเจ็บปวดเพราะบาดมือ เราก็ปล่อยทันที ปล่อยเพราะเราเห็นแต่โทษ เห็นว่ามันทำให้เจ็บปวด เรียกว่าเกิดปัญญาเห็นความจริง เจริญในธรรม #เห็นทุกข์เห็นธรรม