เพราะเราสะสมบุญบารมีมาไม่เท่ากัน

เพราะเราสะสมบุญบารมีมาไม่เท่ากัน เมื่อมาเกิดจึงมีความแตกต่าง มีฐานะต่างกันเพราะมีบุญบารมีไม่เท่ากัน บางคนมีรูปร่างหน้าตาสวยงาม บางคนมีรูปร่างหน้าตาอัปลักษณ์ บางคนมีครบ ๓๒ บางคนมีโรคภัยเบียดเบียน บางคนเกิดมาบนกองเงินกองทอง บางคนถูกแม่เอาไปทิ้งถังขยะ บางคนฉลาด บางคนก็ไม่ค่อยฉลาด ก็เพราะว่าดวงจิตแต่ละดวงนั้นในแต่ละภพแต่ละชาติในอดีตนั้นสะสมบุญบารมีมาไม่เท่าเทียมกัน น้อมนำคำสอนหลวงพ่อสุชาติ อภิชาโต #เห็นทุกข์เห็นธรรม

ใจที่โกรธ เกลียด อาฆาตแค้นนั้น ไม่ช่วยให้สุข

ใจที่โกรธ เกลียด อาฆาตแค้นนั้น ไม่ช่วยให้เราพบความสุข สงบ ได้ การอโหสิกรรม เลิกแล้วแต่กันต่างหากจึงจะตัดการจองเวรจองกรรมต่อกันได้ “อโหสิกรรม” ให้อภัยเขาในสิ่งที่เขาทำ และขออภัยในสิ่งที่เราทำและแผ่เมตตา ปรารถนาให้ใจเราพ้นจากความโกรธ เกลียด ขอให้เขามีความสุข กายะกัมมัง วะจีกัมมัง มะโนกัมมัง สัญจิจ จะกัมมัง อะสัญจิจ จะกัมมัง ขะมันตุ เม อะโหสิกัมมัง ภะวันตุเม…

ทำไมชีวิตมีแต่ปัญหา?

ทำไมชีวิตมีแต่ปัญหา? ปัญหาที่เกิดขึ้น จริงๆถ้ามันคาราคาซัง ไม่จำเป็นต้องสู้ต่อ แต่ไม่ใช่ว่าจะหนีไปเลย ลองหยุดพักถ้ามันเหนื่อย อยุ่กับตัวเอง คิดทบทวน พักก่อน ปัญหาหลายปัญหา ที่มาและวิธีแก้ใขมันต่างกัน เพราะฉนั้น ทุกอย่างล้วนอยู่ที่เรา ตัวเราเองเท่านั้นที่จะทำให้มันผ่านพ้นไปได้ ไม่ว่าปัญหานั้นจะเป็นปัญหาอะไร ถ้าเราเห็นมันใหญ่และหนักหนามันก็ใหญ่และหนักหนา แต่ถ้าเราเห็นว่ามันเล็กและสบายมาก มันก็เล็และสบายมากๆ เช่นกัน ทำใจให้กว้าง หายใจเข้าลึกๆ แล้วค่อยๆคิด ปัญหามันก็เหมือนกองหิน เลือกที่จะแบก มันก็หนักมากขึ้นๆ…

มันเป็นไปไม่ได้ที่เราจะใช้ชีวิตในแบบเดิมๆ

มันเป็นไปไม่ได้ที่เราจะใช้ชีวิตในแบบเดิมๆ ในขณะที่เราเติบโตขึ้นทุกๆ วัน เราทุกคนล้วนมีบาดแผล เคยเจ็บปวด ร้องไห้ เสียใจมานับครั้งไม่ถ้วน … ประสบการณ์ชีวิตของเราในอดีต เป็นครูชั้นดี ที่สอนให้เราเรียนรู้ข้อผิดพลาดในอดีต และจะไม่กลับไปทำอะไรแบบเดิมๆ ซ้ำๆ อย่างเช่นที่ผ่านมา … เพราะว่าเราฉลาดขึ้นแล้ว อย่าก้าวพลาด ทำผิดเหมือนอดีตที่เคยได้เรียนรู้มาแล้ว … มีทุกข์ ให้กำหนดรู้ ตอนที่ทุกข์มาก และทุกข์นั้นกำลังเปิดทางให้คุณออกเดินทางไปค้นหาสิ่งที่ล้ำค่าที่เรียกว่า ธรรมะ ……

ถ้าเราเคยให้ทาน ทานนั้นจะกลับมาหาเรา

ถ้าเราเคยให้ทาน ทานนั้นจะกลับมาหาเรา ถ้าเคยรักษาศีลเมื่อมีภัย ศีลนั้นจะมาคุ้มครองเรา เมื่อเรามีภาวนามีปัญญา เมื่อเจอทางตันอุปสรรคเราก็จะออกได้ เคยทำสิ่งใดไว้สิ่งนั้นย่อมกลับมาหาเราเสมอ ทั้งดี-ชั่ว ไม่เว้น ไม่เลือกเวลาและปัจจัย มีแต่รอให้ผล น้อมนำคำสอนสมเด็จพระพุฒาจารย์โต #เห็นทุกข์เห็นธรรม

ทำไม บุญ ที่ทำแล้วถึงยังไม่ส่งผล

ทำไม “บุญ” ที่ทำแล้วถึงยังไม่ส่งผล เบื้องต้นต้องกฎแห่งกรรมอย่างถูกต้องเสียก่อน เมื่อคนเราเริ่มต้นทำบุญ ในขณะเดียวกันบาปก็ยังไม่ละ ไม่วาง เราทุกคนทำอย่างนี้ซ้ำๆ ต่อเนื่องยาวนานนับสิบปี พอมีโอกาสก็เข้าวัด ทำบุญ หาโอกาส สลับกับการทำบาป ไม่ได้งดเว้น ทำบุญมาหลายปี…แต่ชีวิตก็ยังไม่ดีขึ้น เพราะตนเองเข้าใจว่า ก็ทำบุญมาตลอด ทำไม “บุญ” ถึงไม่ส่งผล จนใครหลายคนท้อแท้ว่า “ทำบุญไม่เห็นได้บุญ” นั้นแสดงว่า บุญที่ทำยังไม่สบช่องแสดงผล เพราะในชาติที่แล้ว…

ถ้าเกิดความเหงาความว้าเหว่…

“ถ้าเกิดความเหงาความว้าเหว่ ก็ใช้ปัญญาเข้ามาทำลาย ว่าอยู่คนเดียวดีกว่า อยู่กับความสงบดีกว่า ความสงบนี้.. เป็นคู่ครองที่แท้จริงของเรา เป็นคู่ครองที่ซื่อสัตย์กับเรา จะไม่ทิ้งเรา จะไม่ไปหาคนอื่น จะอยู่กับเราไปตลอด ถ้าเราสร้างความสงบขึ้นมาได้” น้อมนำคำสอนพระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต #เห็นทุกข์เห็นธรรม

ธรรมะเป็นของดี

“ธรรมะเป็นของดี ของประเสริฐก็จริง แต่ต้องปฏิบัติ ให้ถูกต้องด้วย ถ้าปฏิบัติไม่ถูกต้อง ก็จะเกิดผลเสีย เช่น เมื่อรู้ธรรมะแล้ว แทนที่จะเอาธรรมะ มาขัดเกลาตัวเอง ให้เจริญงอกงาม กลับเอาไปใช้ ตำหนิผู้อื่นหรือ ยกตนข่มท่าน เป็นการเพิ่มพูนกิเลส เพิ่มพูนทิฏฐิมานะ” น้อมนำคำสอนพระไพศาล วิสาโล #เห็นทุกข์เห็นธรรม

ความสุขไม่มีอยู่จริง มีแต่ทุกข์มากและทุกข์น้อย

ความสุขไม่มีอยู่จริง ไม่ต้องแสวงหา มีแต่ทุกข์มากและทุกข์น้อย เป็นธรรมดา คุณอาจมีความร่าเริงเบิกบานเป็นพักๆ เท่านั้น แต่อย่าหลงไปว่ามันเป็นความสุข ไม่มีภาวะใดๆ ในชีวิตที่ไร้ความทุกข์อย่างสิ้นเชิง อย่าแกล้งทำเป็นลืมความทุกข์ชั่วคราวด้วยวิธีต่างๆ หยุดเดินไปหาและกอบโกยความทุกข์เข้าต้ว เพื่อสงวนเวลาที่เหลือไว้จัดการกับความทุกข์ที่วิ่งมาชนคุณ มีคนค้นพบวิธีจัดการกับความทุกข์ไว้แล้วอย่างครบถ้วน นานมาแล้ว ค้นหาสิ่งที่คุณถนัด รักและหลงไหลต่อไปจนกว่าจะพบ พัฒนาความถนัดของคุณจนเป็นยอดฝีมือและประกอบเป็นอาชีพได้ สร้างผลงานที่เป็นประโยชน์ต่อคุณและผู้อื่นจากความถนัดของคุณ คุณค่าของคนอยู่ที่ผลของงาน วางใจเป็นกลาง ยึดทางสายกลาง ทุกข์ สุข เดี๋ยวมาเดี๋ยวไป เรียนรู้อยู่กับวัฏจักรและเข้าใจธรรมชาติของมนุษย์ด้วยกัน…

ชีวิตที่มีปัญญา คือ ชีวิตที่ประเสริฐ

“ชีวิตที่มีปัญญา คือ ชีวิตที่ประเสริฐ” คำว่า ประเสริฐ แปลว่า ของดี ผู้มีชีวิตอยู่ด้วยปัญญาเป็นของดี หมายความว่า “ถ้าหากเห็นความเสื่อมของตนอยู่ตลอดกาลเวลา” เราจะต้องเร่งรีบทำภาระกิจของตน สิ่งที่ควรทำสำเร็จให้รีบร้อนทำให้สำเร็จเสีย เพราะความเสื่อมสูญสิ้นไม่หยุดยั้งแต่ละนาทีวินาที เหตุนั้นจึงรีบเร่งทำเสีย ในกิจของตนที่จะพึงทำจึงเป็นของประเสริฐ คนบางคนที่เข้าใจว่า พิจารณาถึงความเสื่อมแล้วเป็นเหตุให้เศร้าใจ เป็นเหตุให้ไม่อยากทำภาระกิจใด ๆ ทั้งหมดนั้นเรียกว่า “เป็นผู้ประมาทโดยแท้” ไม่ได้ชื่อว่าชีวิตเป็นของประเสริฐ ไม่ได้ชื่อว่า ชีวิตประกอบด้วยปัญญา ชีวิตอันนั้นเป็นของประเสริฐ…